Facebook - polub nas!

Znajdź skrytkę!

Polecamy

Filmy

GiblartarNasza jednodniowa wizyta w Gibraltarze gdzie oglądaliśmi Europa Point i Main Street oraz z wejściem na Skałę szlakiem Mediteran Steps. Widoki niezapomniane no i oczywiście spotkaliśmy sympatyczne małpki*...  

*dopóki nie zobaczą jedzenia :)

 

EUROPA POINT

Europa Point

Europa Point to najbardziej wysunięty na południe punkt Gibraltaru - to był nasz pierwszy cel w Gibraltarze po przekroczeniu granicy i przejściu przez lotnisko :) Udalismy się tam autobusem miejskim. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie jest to najdalej wysunięty punkt całego kontynentu - ten znajduje się w Hiszpanii (Tarifa). Pogodę mieliśmy świetną i można było dostrzec przez Cieśninę Gibraltarską góry w Afryce (górujący nad pozostałymi Jebel Musa), obejrzeliśmy także strzegącą cieśniny Harding's Battery, meczet Ibrahima Al-Ibrahima oraz latarnię morską Trinity Lighthouse. Latarnia została zbudowana w pierwszej połowie XIX w. Światło, które emituje, można zobaczyć z ok. 27 km. Od 2013 r. (wcześniej w okolicach lotnistka) jest tu także usytułowany pomnik poświęcony generałowi Władysławowi Sikorskiemu i innym ofiarom katastrofy lotniczej w 1943 r.

Ostatni lot generała Sikorskiego
Źródło: dzieje.pl

THE ROCK

 Mapa Mediteran Steps
Mapka Skały Gibraltarskiej

MEDITERAN STEPS

Mediteran Steps

A  Jews Gate
B  Lewant Battery
C  Martin's Cave - jaskinia Św. Marcina - obecnie dostęp wzbroniony
D  Goat's Hair Twin Cave - jaskinie Koziej Sierści
E  Tunel i opuszczona stacja pomp
F  Pozostałości umocnień z okresu II wojny światowej
G  Punkt widokowy
H  Szczyt schodów
  Źródło: Wikipedia

Mediteran Steps to szlak zlokalizowany w Upper Rock Nature Reserve - jest to zdecydowanie najciekawsza droga jaka można dostac się na szczyt The Rock. Szlak został zbudowany przez brytyjską armię jako system jako system komunikacji i dostepu do umocnień obronnych na południu skały giblartarskiej. W najwyższym punkcie szlaku znajdują się działa O'Haras Battery, a wdłuż podejścia możemy napotkać inne umocnienia i punkty obronne z okresu II wojny światowej. Początek szlaku znajduje się przy Jews gate (przy pomniku słupów Herkulesa), a wstęp dla wchodzących pieszo do Upper Rock Nature Reserve wynosi 2EU. Znajduj sie tutaj także niewielki żydowski cmentarz. Ścieżka wspinała się w górę po stoku skały, po drodze minęliśmy jaskinie Koziej Sierści (Goat's Hair Twin Cave), w których podobno odnaleziono ślady zamieszkiwania przez prehistorycznego człowieka (a w jednej z jaskiń założyliśmy skrytke opencaching nr OP8HJ9). Później szlak zaprowadził nas do wydrążonego w skale tunelu przy opuszczonej pompowni i niewielkiej platformy widokowej za nim. Stamtąd schodami dotarliśmy do połozonej na szczycie potężnej O'Haras Battery.


JASKINIA ŚW. MICHAŁA

Jaskinia Św. Michała - Gibraltar

Po wejściu i obejrzeniu baterii O'Hara asfaltową alejką z widokami na gibraltarski port zeszliśmy do  jaskini Św. Michała. Po drodze na samym środku alejki napotkaliśmy rodzinkę małp, małpy kręciły sie także koło wejścia do jaskini próbując naciągnąć turystów na coś do jedzenia...  Zalecamy ostrożność - jeżeli małpka widzi jedzenie na pewno na Ciebie skoczy! Makaki, a dokładniej magoty gibraltarskie, to jedyne w Europie żyjące na wolności małpy Na tym skrawku brytyjskiego terytorium jest ich około 250 i znajdują się pod nadzorem i opieką gubernatora JKM. St. Michael’s Cave (Jaskinia Świętego Michała) to jaskinia krasowa położona na Gibraltarze, w skład której wchodzą dwie mniejsze jaskinie oraz rozległa sieć tuneli. Wejście do niej znajduje się w szczytowej części Skały Gibraltarskiej na wysokości około 300 m, jej głębokość wynosi 62 metry. Jaskinia powstała w wyniku procesów krasowych, które przez tysiące lat utworzyły rozległe podziemne pieczary z jeziorkami, tunelami i bogatą szatą naciekową. Ponieważ Skała Gibraltarska składa się głównie z wapienia to woda deszczowa powoli przesiąkając przez miękką skałę stopniową ją rozpuściła prowadząc do powstania rozległej sieć komór i tuneli.

Bezpośrednio po wejściu do jaskini znajduje się główna komnata mierząca około 16 m długości, 12 m szerokości oraz 24 m wysokości. Jej podłoże jest bardzo przechylone. Natomiast sklepienie składa się z twardszego, niż w innych częściach Skały Gibraltarskiej, wapienia i jest pokryte stalaktytami. Z lewej strony komnaty znajduje się wejście do systemu Leonora’s Caves oraz seria skomplikowanych przejść i komnat z bogatą szatą naciekową w postaci stalagmitów. Największy z nich mierzy około 15 m wysokości i 4,5 m szerokości. Odkrycia dokonane w jaskini wskazują, że była ona zasiedlana już w czasach prehistorycznych. Na pierwsze ślady natknięto się już w połowie XIX wieku. W 1974 roku odkryto w niej neolityczną miskę, a później także naskalny rysunek koziorożca alpejskiego wykonany węglem drzewnym na jednej ze ścian. Jego wiek oszacowano na 15 000 do 20 000 lat. Ponieważ w innych jaskiniach na Gibraltarze odnaleziono ślady neandertalczyków pojawiły się podejrzenia, że to oni mogli jako pierwsi ją zasiedlać już około 40 000 lat temu. W czasach wiktoriańskich w jaskini urządzano spotkania towarzyskie, koncerty, śluby oraz pojedynki. W organizacji tych wydarzeń często pomagali żołnierze, którzy oświetlali wnętrza pochodniami. W latach 30. XIX wieku podczas eksploracji jaskini zaginęli dwaj brytyjscy oficerowie, co doprowadziło do jej szczegółowych badań w roku 1840, 1857 i 1865. Mimo podejmowanych prób zaginionych nigdy nie odnaleziono. Kolejne zakrojone na szerszą skalę wyprawy naukowe podjęto w 1936 i 1938 roku. Pierwsze poważne wykopaliska archeologiczne przeprowadził w 1867 roku naczelnik wojskowego więzienia, kapitan Frederick Brome, który odkrył liczne prehistoryczne artefakty, takie jak: kamienne topory, groty strzał, biżuterię wykonaną z muszli, igły z kości zwierząt oraz pokaźny zbiór ceramiki. Sala koncertowa w jaskini Podczas II wojny światowej jaskinia została zaaranżowana na wojskowy szpital. Podczas prac zdecydowano, że potrzebne jest zapasowe wejście, które poprawiłoby cyrkulację powietrza w niższych partiach jaskini oraz służyłoby za wyjście awaryjne w przypadku ataku lotniczego. W tym celu rozpoczęto wysadzanie skał, co ujawniło istnienie głębszego systemu jaskiń z tunelami i podziemnym jeziorkiem o kryształowo czystej wodzie, o wymiarach 30×11 m i głębokości 6 m. Obecnie we wnętrzu jaskini urządzono salę koncertową. Za wstęp do jaskini zapłaciliśmy 15EU (dzieci do 12 lat bezpłatnie, powyżej 7,5EU), ale bilet obejmował także inne atrakcje gibraltarskiej skały: Apes' Den, Great Siege Tunnels, Military Heritage Centre, City Under Siege, Moorish Castle i 100 Ton Gun - nie daliśmy rady wszystkiego zobaczyć...
Żródło: Wikipedia.


GREAT SIEGE TUNNELS

Lotnisko w Gibraltarze
Fot. Widok na lotnisko z tuneli wydrążonych w gibraltarskiej skale

Z jaskini Św. Michała podeszliśmy kawałek asfaltem do początku Douglas Path i dalej już ścieżką doszliśmy szybko do Douglas Lookout - i tutaj konsternacja - widok świetny, ale zaznaczonych na mapie schodów nie ma. Ktoś próbował przechodzić na dziko, ale jest stromo i wygląda to bardzo niebezpiecznie. Co ciekawe na Douglas Lookout znajdują się fortyfikacje z których można obserwować zarówno północny jak i południowy obszar wokoło - skała jest wydrążona na wylot. Co było robić - cofnęliśmy się do początku ścieżki Douglas Path i dalej znów asfaltową alejką ruszyliśmy po drodze do schodów Charles V Wall - znowu były małpki. A na samych schodach mieliśmy dylematy czy małpki nas przepuszczą... Schodami zeszliśmy w dół, a następnie uliczką Queens Road dotarliśmy, nieco już wyprażeni słońcem do tuneli.  Great Siege Tunnels - to tunele z czasów Wielkiego Oblężenia Gibraltaru. Pod koniec XVII w. oraz w czasach II wojny światowej Brytyjczycy wykuli w Skale Gibraltarskiej ok. 48 kilometrów tuneli, które częściowo obecnie można zwiedzić. Wielkie oblężenie Gibraltaru – nieudana próba odbicia przez Hiszpanów i Francuzów Gibraltaru z rąk Brytyjczyków w czasie trwania amerykańskiej wojny rewolucyjnej. Było to najdłuższe oblężenie jakiego kiedykolwiek doświadczyły Brytyjskie Siły Zbrojne, jak również jedno z najdłuższych nieprzerwanych działań oblężniczych w historii wojen. Ostatecznie, 13 września 1782 roku nieprzyjaciel przystąpił do generalnego szturmu. Wzięło w nim udział blisko 70 000 ludzi, tak Hiszpanów jak i Francuzów. Na lądzie było 40 000 żołnierzy, a więc prawie 60% całych hiszpańskich sił zbrojnych, w szczytowym momencie wspieranych przez 400 dział. Na wodach zatoki Algeciras znajdowało się 50 jednostek pływających, w tym specjalnie dla tego celu zbudowane baterie pływające z 200 ciężkimi działami, jak również hiszpańskie i francuskie okręty z blisko 30 000 ludzi na pokładach. Działa z lądu i z morza otwarły gwałtowny ogień, na co załoga odpowiedziała ognistymi kulami, podpalając i niszcząc dziewięć z dziesięciu baterii, co spowodowało śmierć 1500 członków załóg oraz odpierając wiele szturmów od strony lądu. Żołnierze brytyjscy strzelali potrójnymi salwami, gdy kolejne fale hiszpańskiej piechoty próbowały wdzierać się na mury twierdzy. W starciu tym Brytyjczycy zniszczyli niemal całą flotę oblężniczą - baterie pływające, ostrzelane rozżarzonymi kulami, jedna po drugiej wylatywały w powietrze. Łącznie na morzu i na lądzie atakujący stracili około 5000 ludzi. Oblężenie trwało jeszcze kilka miesięcy, aż wreszcie wiosną 1783 roku Francuzi i Hiszpanie, zniechęceni i pobici, odeszli spod twierdzy po trzech latach i siedmiu miesiącach zmagań. Garnizon Gibraltaru stracił 1231 ludzi, a w czasie walk zużył 8000 beczek prochu.
Schodząc na dół ze skały w kierunku centrum miasta odwiedziliśmy jeszcze mauretański zamek - Moorish Castle. Budowa Moorish Castle na Gibraltarze rozpoczęła się w VIII wieku (przypuszczalne w 711) naszej ery, jednak nie wiadomo, kiedy go ukończono. Prawdopodobne, mury fortyfikacji sięgały od górnej części Skały Gibraltarskiej aż do morza. Najbardziej reprezentatywną częścią zamku jest obecnie niedostępna Tower of Homage (Wieża Hołdu) wraz z różnymi tarasami i fortyfikacjami oraz masywną bramą z dachem w kształcie kopuły. Tower of Homage jest najwyższą islamską wieżą na Półwyspie Iberyjskim, a kasba jest największa w okolicy. Zamek odegrał ważną rolę podczas najazdu Arabów na Półwysep Iberyjski. Obecna Tower of Homage oraz większość widocznego zamku została odbudowana podczas drugiego okresu najazdu Maurów we wczesnych latach XIV wieku.
Źródło: Wikipedia.

MAIN STREET

Ulica Main Street to główna arteria Gibraltaru, ciągnie się praktycznie przez całe miasto aż od Casemates Square po Cmentarz Trafalgar. Wzdłuż ulicy znajduje się spora ilość utrzymanych w typowym brytyjskim stylu pubów i barów oferujących smażone ryby i frytki (fish & chips) oraz sklepy z alkoholami, sprzętem elektronicznych i perfumami, których cena jest nieco niższa niż po drugiej stronie granicy - Gibraltar to strefa bezcłowa. Najpierw wzdłuż Main Street mijając Pałac Gubernatora i kaplicę królewską. kierowaliśmy się na Cmentarz Trafalgar - to prawdziwa oaza spokoju w ruchliwym centrum miasta. Cmentarz Trafalgarski w Gibraltarze był czynny w latach 1798-1814. Chociaż nazwa upamiętnia bitwę pod Trafalgarem, jedynie dwie spośród pochowanych tam osób zmarły wskutek ran odniesionych w bitwie. Nekropolia została poświęcona w czerwcu 1798 roku, siedem lat przed bitwą pod Trafalgarem. Większość grobów kryje szczątki ofiar trzech epidemii żółtej febry z lat 1804, 1813 i 1814. Na cmentarzu spoczywają również ofiary innych bitew morskich ery napoleońskiej. Z cmentarza ruszyliśmy znowu na Main Street i spacerem dotarliśmy do Casemates Square, a stamtąd przez lotnisko do hiszpańskiej granicy.

Cmentarz Trafalgar - Gibraltar

Film: NASZ DZIEŃ W GIBRALTARZE

POLECANE ARTYKUŁY:

Andaluzja - Malaga

Andaluzja - Torcal de Antequerra

Andaluzja - Caminito del Rey

Andaluzja - Ronda i Granada