Spędzenie Wielkanocy na Cyprze okazało się świetnym pomysłem - pogoda jak ciepłe, polskie lato, zero tłumów i sporo atrakcji do zobaczenia! Polecialiśmy do Larnaki, ale na wycieczki zapuszczaliśmy się dalej do Limassol, a nawet w góry Troodos - polecamy!

PERWOLIA

Na Cyprze zatrzymaliśmy się w małej, spokojnej miejscowości Perwolia. Wynajęliśmy apartament blisko lokalnej plaży ze świetnym tarasem, a znajdziecie go TUTAJ. Jeżeli ktoś nie lubi tłoku znajdzie tutaj pustą plażę i ciszę, a do tego jest bardzo blisko i do lotniska i do centrum Larnaki. To był dobry punkt wypadowy - polecamy! A dodatkowo świetny kontakt z Alexandrosem, który pomagał w każdej sprawie dotyczącej naszego mieszkanka jaki i podpowiadał wycieczki po wyspie :) Samochód wynajęliśmy w lokalnej firmie - bez blokady karty, czekali na nas na lotnisku i przy odbiorze i przy zwrocie - polecamy: CYPRUS ECONOMY CAR RENTALS LTD

MECZET SULTAN TEKKE

Meczet Hala Sultan Tekke to jedna z najważniejszych islamskich świątyń na Cyprze, a zarazem miejsc kultu na świecie. Świątynia podobno została wybudowania w miejscu pochówku Umm Haram, która według legend była ciotką samego Proroka Mahometa i zginęła w 649 roku podczas arabskiego najazdu na wyspę. Jak głoszą miejscowe opowieści podobno zabiła się w czasie oblężenia pobliskiej Larnaki spadając z muła. Jej grób oznaczony został trzema wielkimi głazami i z czasem stał się celem licznych pielgrzymek. Wkrótce potem powstała tu pierwsza świątynia. W swoim obecnym kształcie, wraz z przylegającym klasztorem meczet wzniesiony został w drugiej dekadzie XIX wieku obok słonego jeziora. Budowla ta posiada charakterystyczną kopułę oraz minaret. Serem całego kompleksu jest oczywiście mauzoleum z grobem Umm Haram. Całość zaś otoczona została malowniczymi ogrodami, są tutaj także pomieszcenia mieszkalne i niewielki cmantarz. Miejsce wiecznego spoczynku znalazła tu także pierwsza żona emira Mekki Husajna. Obecnie obok Mekki, Medyny i Al Aqsha w Jerozolimie, meczet Hala Sultan Tekke stanowi jedno ważniejszych miejsc pielgrzymkowych muzułmanów. Wstęp do meczetu jest bezpłatny, należy mieć tylko stosowny strój - a przy odrobinie szczęścia w słonym jeziorze obok zobaczycie flamingi. Są tutaj od listopada do marca, ale nam udało się jeszcze w kwietniu zobaczyc kilka stad.

PLAŻA MACKENZIE

Mackenzie to piaszczysta plaża na zachodniej stronie Larnaki całkiem blisko słonego jeziora, a jeszcze bliżej międzynarodowego portu lotniczego... Jej długość przekracza 1 km, a szerokość sięga 40 m, zaś wzdłuż plaży ciągną się bary i kluby. Lądiujące samoloty przelatują nad plażowiczami na bardzo małej wysokości. Jednak plaża Mackenzie nie oferuje aż tak ekstremalnych doznań jak plaża Maho na karaibskej wyspie Saint Martin, ponieważ samoloty podchodzą do lądowania rónolegle do brzegu morza. Gdy podejdzie się na sam koniec, gdzie teren jest ogrodzony siatką można je obserwować naprawdę nisko, więc warto! Ale z leżaka też dobrze widać ;)

FILM: LARNAKA - PLAŻA MACKENZIE

LARNAKA

Na początek trochę historii - w czasach starożytnych Cypr dzielił się na niezależne państwa-miasta. Jedno z największych - Kition, leżało w granicach dzisiejszej Larnaki i było protoplastą dzisiejszego miasta. Założyli w XIII wieku p.n.e. Mykeńczycy z greckiego Peloponezu. W kolejnych stuleciach Kition znajdowało się pod wpływami wielu różnych imperiów, w tym m.in. Asyryjczyków, Egipcjan czy Persów. Według popularnej wśród chrześcijan legendy pierwszym biskupem miasta Kition został Łazarz - święty, którego według biblii wskrzesił sam Jezus Chrystus. Łazarz, podobnie jak uczniowie musiał uciekać z Judei po ukrzyżowaniu i zgodnie z lokalnymi wierzeniami dopłynął do Cypru, gdzie przebywał aż do śmierci przez następne 30 lat. W IX wieku nad jego domniemanym grobem zbudowano kościół, którego fundatorem był bizantyjski cesarz Leon VI. Oczywiście odwiedziliśmy cerkiew św. Łazarza, która istnieje do dziś… Ala nasz spacer po Larnace zaczęliśmy od przejścia promenadą wzdłuż ulicy Piale Pasa wzdłuż której znajduje się mnóstwo lokalnych tawern z owocami morza i nie tylko – my polecamy Charmers ;) Doszliśmy do zamku, gdzie zaczyna się nadmorska promenada Foinikoudes (Promenada Palmowa), która przedziela na pół piaszczystą plażę o tej samej nazwie (ang. Finikoudes Beach) oraz ulicę Athenon (Ateńską), wzdłuż której wznoszą się wypełnione knajpami oraz restauracjami wysokie budynki. Oczywiście znajdziecie tam także sklepy z pamiątkami ;) Promenadę zamyka Plac Europy, przy którym stoją brytyjskie budynki kolonialne z końca XIX wieku z charakterystycznymi, niebieskimi okiennicami. Znajduje się tam także marina gdzie przeszliśmy się molo wśród zacumowanych jachtów. Z mariny wróciliśmy na zamek, zwany też fortem – podobno pierwszy zamek w tym miejscu powstał w trakcie panowania króla Jakuba I Cypryjskiego (1382-1398). Dzięki pracom archeologicznym wiadomo, że XIV-wieczny zamek był znacznie większy i rozciągał się dalej na północ oraz południe. Prawdopodobnie XIV-wieczna konstrukcja została jeszcze wzmocniona na przełomie XV i XVI wieku podczas rządów Republiki Weneckiej, która słynęła ze swoich fortyfikacji. Dzisiejszym kształt fortyfikacji powstał podobno w trakcie rządów tureckich, a w czasach brytyjskich fort służył jako więzienie i do dziś zachowało się pomieszczenie, w których wieszano skazanych na karę śmierci. Z murów zamku można zobaczyć leżący obok meczet Djami Kebir, który jest prawdopodobnie najstarszym osmańskim meczetem na Cyprze. Muzułmańska świątynia powstała po zaanektowaniu XIV-wiecznego kościoła Św. Katarzyny. Z zamku trafiliśmy do cerkwi Św. Łazarza – historia świątyni była burzliwa i była ona wielokrotnie przebudowywana, a przez 200 lat była nawet w rękach osmańskich. Ze względu na Wielkanoc Przed wejściem była spora kolejka i chwilę w niej staliśmy zanim zobaczyliśmy wnętrze kościoła. Grób Św. Łazarza znajduje się w krypcie bezpośrednio pod głównym ołtarzem, gdzie stoi również kilkanaście innych kamiennych sarkofagów. Wnętrze świątyni oparte jest na czterech potężnych filarach, a ona cała nakryta dachem z trzema półkopułami. Centralną częścią jest ogromny rzeźbiony w drewnie ikonostas z ikonami i ozdobnymi złoceniami. Tak nam podobało, że wróciliśmy jeszcze zobaczyć świątynię w wieczornym świetle :) Na parking przy plaży Mackenzie wróciliśmy spacerkiem uliczkami dzielnicy Skala. To stara dzielnica turecka, która wije między małymi klimatycznymi uliczkami na południe miasta. Po tureckiej inwazji na Cypr w 1974 r. dzielnica ta została opuszczona przez ludność turecką i popadła w zapomnienie, ale teraz powoli wraca do życia.

SŁONE JEZIORO I AKWEDUKT KAMARES

Ze Słonym Jeziorem w Larnace wiąże się legenda. W czasach Chrystusa miała znajdować się tutaj winnica. Pewnego dnia spragniony Łazarz napotkał tu starą kobietę, którą poprosił o kilka winogron, dzięki którym zaspokoiłby nieco pragnienie. Staruszka jednak odmówiła pomocy twierdząc, że w koszu w rzeczywistości pełnym owoców niesie sól. Oszukany Łazarz zamienił więc winnicę w słone jezioro, by niechętnej do pomocy kobiecie nigdy nie zabrakło soli. Jezioro zimą i wczesną wiosną napełnia się wodą i przekształca się w miejsce spotkań tysięcy flamingów, łabędzi i pelikanów. Latem zaś woda w nim praktycznie całkowicie wysycha pozostawiając po sobie grubą warstwę soli. Aby je zobaczyć wybraliśmy się na ścieżkę turystyczną, która południowym brzegiem jeziora. Jest przygotowany parking dla turystów, a na trasie przygotowano tam nawet platformę widokową Salt Lake View Point. Na jej zakończeniu zobaczyć możemy pozostałości akweduktu Kamares, który zbudował turecki gubernator Elhey Bekir w 1747 roku. Doprowadzał wodę z pobliskiej rzeki Thrimitius i dostarczał wodę do Larnaki jeszcze w 1939 roku. Aby powrócić od akweduktu na parking gdzie zostawiliśmy samochód skorzystaliśmy z aplikacji Bolt, która funkcjinuje w Larnace - koszt 8 EU.

ANGELOKTISTI - ZBUDOWANY PRZEZ ANIOŁY

W miasteczku Kiti położonym niespełna 4km od Perwolii, a 12km od Larnaki znajduje się kościół Angeloktisti. Pochodzi on z XI wieku, ale powstał na ruinach trójnawowej bazyliki wczesnochrześcijańskiej z V w. - jego ściany wnętrza zdobią freski i przede wszystkim słynna mozaika z VI w. Panagia tis Aggeloktistis, która zdobi kopułę w absydzie. Przedstawia Dziewicę trzymającą dzieciątko Jezus na lewym ramieniu, a po obu jej stronach stoją Archaniołowie Michał i Gabriel. Pierwsza bazylika powstała w tym miejscu, a wraz z nią w VI wieku słynna mozaika w absydzie, a w tym czasie wyspa Cypr była częścią Cesarstwa Bizantyjskiego przez ponad 100 lat. I podobnie jak wiele cypryjskich bazylik, kościół w Kiti został zniszczony około VII i VIII wieku najprawdopodobniej w jednym z wielu arabskich najazdów. Absyda i słynna mozaika Panagia tis Angeloktisti przetrwały zniszczenie i zostały włączone do kościoła, który później został zbudowany na fundamentach bazyliki. Absyda, mozaika i kościół istnieją do dziś... Jest ona jednym z najbardziej znanych dzieł ściennych z początków świata chrześcijańskiego! A jak to było z tym kościołem? Tradycja ludowa głosi, że drugiego dnia znaleziono fundamenty świątyni w innym miejscu i armia aniołów co noc zlatywała z nieba i pracowała nad budową świątyni - stąd też jej nazwa Angeloktisti czyli “Zbudowany Przez Anioły”.

POLECANE ARTYKUŁY: