Nadrabiajac nieco drogi podczas podróży w góry odwiedziliśmy całą rodziną podziemne trasy turystyczne w Tarnowskich Górach - Zabytkową Kopalnię Srebra i sztolnię Czarnego Pstrąga.

TARNOWSKIE GÓRY - STYCZEŃ 2012 - PODZIEMNE TRASY TURYSTYCZNE

ZABYTKOWA KOPALNIA SREBRA

Wchodząc w chodnik wysoki transportowy mijamy Źródełko z cudownie krystaliczną wodą, a dalej to już komora "Niska" największa w tym rejonie sięgająca 2000 metrów kwadratowych, ale też zarazem jest najniższa, gdyż sięga jednego metra wysokości. Stąd już tylko krok do szybu "Szczęść Boże" zachowanego w starej oryginalnej szacie, z zawieszonym kubłem wyciągowym. W głębi stare wyrobiska, poniżej wyrobisk chodnik wodny. W podszybiu szybu "Szczęść Boże", wyeksponowany jest zestaw wózków dawnego typu. W rejonie podszybia krzyżują się w różnych poziomach wyrobiska chodnikowe zachowane w stanie pierwotnym. Schodząc poniżej znajdujemy się na przystani chodnika wodnego, który przepłyniemy łodziami do trzeciego szybu zwanego "Żmiją". Długość trasy wodnej 270 m, a głębokość koryta chodnika wodnego około 80 cm. Temperatura wody około 7 stopni, prędkość powietrza w tym rejonie 0.6 - 0.7 m/s. Dlatego też w rejonie przystani przy szybie "Żmija" jest nieco chłodniej, a to dlatego, że szyb "Żmija" pełni rolę szybu wentylacyjnego.

Od szybu "Żmija" już prosto chodnikami komorowymi powstałymi w XVII i XVIII wieku podążamy do podszybia szybu "Anioł". Podczas przejścia towarzyszą nam komory przedzielone pozostawionymi partiami górotworu lub pasami podsadzki z kamienia wykonanymi przez gwarków. Staranne wykonanie podsadzki zapewniało zachowanie jej w stanie nieuszkodzonym do dnia dzisiejszego.

Bardzo ciekawym fragmentem zabezpieczenia jest obudowa murowana chodnika wykonana z kamienia wapiennego na zaprawie wapienno-piaskowej, która przetrwała w stanie pierwotnym.

Można też w tej części komory zaobserwować kaszty ułożone z drewna. Dochodząc do chodnika Garusa, przechodzimy chodnik "Obejście" wykonany podczas rekonstrukcji kopalni, a ukazujący kilka rodzajów współczesnej obudowy chodnikowej: jest tutaj prezentowana obudowa łukowa, prostokątna i murowana.

Żródło: www.kopalniasrebra.pl

SZTOLNIA CZARNEGO PSTRĄGA

Rozległy, prawie 200 hektarowy park posiadający bardzo bogaty drzewostan niezliczonej ilości drzewa bukowego, dębu, kryjący w swej bogatej szacie zieleni tulipanowce, kasztanowce, cisy, posiada jeszcze duże atrakcje: są to dwa szyby sztolniowe – szyb „Ewa” i szyb „Sylwester”. Szyb „Ewa” o głębokości 20 metrów zgłębiony został w 1826r. jako jeden z 26 szybów zgłębionych do poziomu Sztolni w trakcie jej drążenia odcinkami na zbicie pomiędzy tymi szybami. Nadszybie budowane w charakterze rotundy jest zachowaną formą stylową dla tych obiektów górniczych. Podszybie szybu „Ewa” stanowi przystań dla łodzi - strop zabezpieczony jest obudową murową. Szyb „Sylwester” analogiczny do szybu „Ewa” zbudowany został w 1828 roku, posiada głębokość 30 metrów. Najciekawsze jest podszybie szybu, gdyż ociosy i strop stanowią tu nie obudowane skały dolomitowe. My schodziliśmy do łodzi w szybie "Sylwester" aby przepłynąć 600 metrowy fragment starej sztolni pomiędzy szybami „Ewa” i „Sylwester” - to sztolnia "Czarnego Pstrąga". Przewodnik przeprawia turystów od jednego szybu do drugiego szybu, pchając łodzie, a zarazem snując opowieści górnicze. Płynąc można obserwować w migotliwym świetle lamp ociosy skał, na których są widoczne pionowe, nieco skośne rowki czyli ślady otworów strzałowych. Środkami strzelniczymi były wówczas proch czarny – materiał wybuchowy, słoma – lont, glina – przybitka. Szerokość chodnika sztolniowego waha się od 1.20 do 2.50 metra, a wysokość od 2,20 do 4,00 m. Głębokość wody od 0.70 do 1.00 m.
W migotliwym świetle wprawne oko może dostrzec pstrąga. Wydaje się być czarny, stąd też przyjęła się nazwa chodnika sztolniowego jako „Czarnego Pstrąga”, która funkcjonuje po dzień dzisiejszy.

Żródło: www.kopalniasrebra.pl